Monday, September 17, 2012

پورنوگرافی، صنعتی زنانه برای مشتریان مرد

برای اینکه مردی را از نظر جنسی تحریک کنید لازم نیست در کنارش باشید، حس بینایی اش صدها متر محیط اطراف را می پاید و برجستگی باسن یک زن، نگاه عشوه آمیز، نوع حرکت خاص و خیلی از موارد دیگر کافی است حواس مردی را مختل را کند، قدرت حس بینایی در انگیزش جنسی مردان خیلی بیتشر از زنان است، و پورنوگرافی از این موضوع نهایت استفاده را می کند، پورنوگرافی در حوزه فیلم و عکاسی، صنعتی است که غالب سود آن به جیب زنان می رود، ولی برعکس تولید کنندگان عمدتا زن این صنعت، این مردان هستند که مصرف کنندگان نهایی محصولات پورن هستند। حتی در فیلم هایی که صرفا به روابط همجنسگرایانه بین زنان می پردازند ،تهیه کنندگانشان نگاه پررنگی به مشتریان مرد دارند.




یک سال بعد از اختراع سینما در سال ۱۸۹۱، فیلم های پورنوگرافی تهیه می شده است. کیفیت فیلم و یا صامت بودن فیلم پورنوی ۱۲۰ سال پیش فرق کرده است. نوع لباس و آرایش بازیگران فیلم های پورنو قدیمی نیز برای دوره معاصر مسخره به نظر میرسد ولی صنعت فیلمِ پورنو تغییر چندانی نکرده است.
همیشه، در اکثر فیلم های پورنو دو نفر به سرعت به همآغوشی عجولانه و مکانیکی مبادرت می ورزند. این ماجرای نشان دادن سکس بدوی، مکانیکی و معمولا تحقیرآمیز، وقتی مهم می شود که بدانیم بخش بزرگی از نسل های جدید مردان و زنان جوان، تقلید از پورنوها، تنها راه اصلی یادگیری رفتارهای جنسی شان محسوب می شود.
به دلیل گسترش ِ روز افزون رسانه های تصویری، صنعت پورنوگرافی از پربیننده ترین و پر درآمدترین فعالیت های اقتصادی در اکثر نقاط جهان شده است. انسانها دیگر حتی لازم نمی بینند داستان های عشقی ۲۰۰ صفحه ای را بخوانند تا شاید یک صحنه کمابیش متعادلتر یک رابطه جنسی را در آن تجسم کنند. آدمها به راحتی نوشتن دو حرف و درخواست جسنجو از گوگل با یک کلیک ساده به منبع عظیمی از رفتار و سلیقه های سکسی دست می یابند.
روزنامه نگار امریکایی مایکل کاسلمن در مجله اینترنتی « روانشناسی معاصر» مقاله تحقیقی را تدارک دیده است با عنوان « مشکل اصلی فیلم سکسی دیدن، تاثیر بد آن است». نویسنده فوق اعتقادی به کنترل و سانسور اینترنت ندارد ولی امیدوار است از گسترش روزافزون فیلم های سکسی در بین کودکان و نوجوانان جلوگیری شود.
روزنامه نگار امریکایی نیت خود را معطوف کرده است به تشریح دروغ ها و کلک های صنعت پورن। به اعتقاد او، فیلم های پورنو، شبیه فیلم های تعقیب و گریز هالیوودی هستند ولی همه می دانند که رانندگی به شکلی که در سینما شاهد هستیم با رانندگی در خیابان های واقعی فرق دارد.
او می گوید بینندگان فیلم پورنو به خاطر تماشای راحت و بسیار زیاد صحنه های سکسی، به موقعیت بازیگران غبطه می خورند و این توقع در آنها ایجاد می شود که از قافله پر ازدحام فعالیت جنسی عقب مانده اند.
فیلم پورنو با انتخاب بازیگران خوش هیکل و درشت اندام با جاذبه های سکسی به مردان بیننده پورنو احساس عدم اعتماد منتقل می کنند. احساس ناخوشایندی که حتما به زندگی جنسی شان و احساس خودشان به بدنش لطمه خواهد زد.
مردان بیننده با دیدن بازیگران زن در پورنوها که به شکل اغراق آمیزی اعمال لوند و سکسی از خود بروز می دارند می خواهند که در زندگی معمولی در کنار شریک جنسی خودهم شاهد آن باشند. توقعی که در عمل موفقیت آمیز نیست چون عملی که بازیگران زن در پورنو مرتکب می شوند بخشی از حرفه نمایش آنها است.
زنان دردنیای واقعی برای هماغوشی احتیاج به زمان دارند. احساس اعتماد، نگاه لطیف، نوازش های ظریف، گپ و گفتگو، و حتی در کنار هم بودن های سرشار از محبت، به زنان کمک می کند که برای یک معاشقه کامل آماده گردند.
نظربازی، تماس مداوم، خندیدن، یادآوری خاطرات و در میان گذاشتن احساسات و علائق مشترک زنان را در یک فضای رمانتیک و ارام، آماده یک رابطه جنسی پر اشتیاق می سازد. اما آنچه که فیلم های معمول پورنو ارائه می دهند شتاب بی رویه در داشتن رابطه جنسی در اسرع وقت است.
شتاب در یک رابطه جنسی واقعی، صدمه و ضرری به همراه دارد که مردان بیننده پورنوها را تهدید می کند. پورنوها برای اینگونه مردان ممکن است ارضا شدن زودرس نیز به همراه داشته باشد.

No comments:

Post a Comment